Wycieczka na Łomnicę

Czas przejścia: 8 h 30 min
Poziom trudności: bardzo trudno

 

Łomnica to jeden z najpopularniejszych tatrzańskich szczytów znajdujących się na Słowacji, w dużej mierze dzięki kolejce prowadzącej na sam wierzchołek. Łomnicę można także zdobyć pieszo, jednak wejście jest możliwe wyłącznie w towarzystwie przewodnika lub po spełnieniu wymogów stawianych przez TANAP (m.in. posiadanie certyfikatu ukończenia kursu wspinaczkowego oraz dysponowanie odpowiednim sprzętem). Trasa prowadząca z Łomnickiej Przełęczy jest wymagająca i ubezpieczona licznymi sztucznymi ułatwieniami.

TATRZAŃSKA ŁOMNICA
Wysokość: 830–900 m n.p.m.

Tatrzańska Łomnica (słow. Tatranská Lomnica) stanowi część struktury administracyjnej miasta Wysokie Tatry i jest jedną z największych podtatrzańskich osad na słowackiej ziemi. Miejscowość ta położona jest u stóp masywu Łomnicy. To wyjątkowo atrakcyjny słowacki ośrodek turystyczny.y.

Tatranská Lomnica została założona już w roku 1892, choć za datę powstania osady przyjmuje się już rok 1881. W 1892 roku na terenie Tatrzańskiej Łomnicy powstał hotel „Łomnica”, który długo był największym tego typu obiektem turystycznym pod Tatrami. Z upływem lat podobnych budynków zaczęło przybywać (m.in. „Grandhotel Praha”), a miejscowość zyskała sławę ważnego ośrodka w branży turystycznej i wypoczynkowej.

Przełomowym wydarzeniem, które wpłynęło na istotny wzrost znaczenia turystycznego miejscowości było uruchomienie kolei linowej na Łomnicę (końcówka lat 30. XX wieku) wraz ze stacją pośrednią nad Łomnickim Stawem. Obecnie Kolejką z Tatrzańskiej Łomnicy można wjechać przez pośrednią stację Start do Łomnickiego Stawu. Stamtąd można się udać drugą kolejką na szczyt Łomnicy. Przy dolnej stacji kolejki znajdują się dwa kościoły: rzymskokatolicki i ewangelicko-augsburski.

W historię Tatrzańskiej Łomnicy mocno wpisało się przejście niszczycielskiego huraganu z 19 listopada 2004 r., który dokonał potężnych zniszczeń i spustoszenia w rejonach leśnych miejscowości, widocznych do dziś po młodym wieku drzewostanu i pojedynczych wiatrołomach.

Tatrzańska Łomnica stanowi ważny ośrodek narciarski. Co roku odbywają się tu zawody o Puchar Europy i Świata. Ośrodek oferuje do dyspozycji narciarzy dwa tereny narciarskie, na które obowiązuje wspólny karnet. Dla amatorów innych sportów, miejscowość oferuje ośrodki dostosowane do uprawiania łyżwiarstwa, fitness, paraglidingu, baseny, pola golfowe i ośrodek sportów konnych. Ci, którzy wolą odpoczywać biernie, znajdą tu pełną ofertę welness, a wieczorami mogą wybrać się na seans do znanego kina „Tatry”.

Miejscowość posiada bardzo dobrze rozbudowaną infrastrukturę. Przez miasto prowadzi Droga Wolności (słow. Cesta slobody) wiodąca z Łysej Polany i Zdziaru przez Łomnicę Tatrzańską, Stary Smokowiec i Szczyrbskie Jezioro aż do Liptowskiego Mikulasza. Ze Starym Smokowcem Tatrzańska Łomnica ma też połączenie obsługiwane przez Tatrzańskie Koleje Elektryczne – słynną „Elektriczkę”.

Tatrzańska Łomnica znajduje się bardzo blisko polskiej granicy. Najprościej dojechać z przejścia granicznego w Łysej Polanie: 21 km od granicy, za wsią Tatrzańska Kotlina należy kierować się na prowadzącą wzdłuż południowego podnóża Tatr Wysokich Drogę Wolności (słow. Cesta Slobody). Stąd do Łomnicy jest jeszcze 8 km.

Dalsza podróż --> do Schroniska Łomnickiego (2 h 50 min)

Z Tatrzańskiej Łomnicy wyruszamy zielonym szlakiem. Mijamy dolną stację kolejki i kierujemy się w lewo. Idziemy wybrukowaną drogą, która wiedzie przez gęste zrośla. Wychodzimy na otwartą przestrzeń i kierujemy się ukosem w górę, przechodząc pod linami kolejki. Po 40 minutach od rozpoczęcia wędrówki docieramy na Gajny Wierch, skąd idziemy wąską asfaltową szosą, która służy także rowerzystom. Kolejnym punktem na naszej trasie jest budynek pośredniej stacji kolejki. Zielony szlak prowadzi nas w górę zakosami. Rozpoczyna się piętro kosodrzewiny, a my docieramy do budynku schroniska.

Drugim i znacznie szybszym wariantem dotarcia nad Łomnicki Staw jest wyjazd kolejką z Tatrzańskiej Łomnicy z przesiadką na stacji Start.


SCHRONISKO ŁOMNICKIE
Wysokość: 1751 m n.p.m.

Schronisko Łomnickie (słow. Skalnatá chata) jest położone w pobliżu Łomnickiego Stawu w Dolinie Łomnickiej w Tatrach Wysokich na Słowacji. Tuż przy wejściu do chaty przebiega jeden z najpopularniejszych szlaków słowackich, czyli Tatrzańska Magistrala. Z okien jadalni rozpościera się urokliwy widok na część Słowacji wraz z jej podtatrzańskimi miejscowościami.

 

Historia schroniska sięga aż XIX w. Pierwotnie wędrowcy nocowali w pobliżu miejsca, w którym stoi dzisiejszy budynek. W 1841 r. wymurowano kolebę, zaczątek schroniska, która dziś znajduje się z jego tylnej strony. Schronisko Łomnickie stopniowo było rozbudowywane (1877 r.), aż w 1914 r. osiągnęło pełną formę małej chatki.

W 1972 r. działalność schroniska została zawieszona ze względów sanitarnych, do czasu aż w 1984 r. opiekę nad nieużytkowaną chatą przejął TANAP, przeprowadzając kolejne, liczne renowacje.

Schronisko Łomnickie obecnie prowadzone jest przez długoletniego chatara Laco Kulanga. Gospodarz jest znanym nosiczem, do którego należy niedościgniony rekord – Kulanga wniósł do Schroniska Zamkowskiego (słow. Zamkovského Chata) ładunek o masie 207 kg, zaś w sumie, przez kilkanaście lat swojej kariery nosicza, wniósł do różnych schronisk ponad 1000 ton ładunków.

Schronisko Łomnickie jest czynne przez cały rok. Na zewnątrz schroniska ustawiono ławy, przy których można się posilić korzystając z menu restauracji. Pokoje oferowane są w dwóch standardach. Za niższy zapłacimy 35 €, za wyższy z kolei 30 €. Jeżeli chcemy spać więcej niż 3 noce, otrzymamy zniżkę 2 € za noc. Dzieci do lat 3 płacą 5 €, a do 12. roku życia w zależności od standardu 24 € lub 22 €. Do kosztów noclegu należy doliczyć opłatę klimatyczną w wysokości 2 € za noc. Chata oferuje bardzo dobrą kuchnię i jest czynna w godzinach od 8:00 do 21:00.

Dalsza podróż --> na Łomnicką Przełęcz (12 min)

Na Łomnicką Przełęcz nie prowadzi znakowana ścieżka, zatem znad Łomnickiego Stawu trzeba wyjechać tu kolejką. Podróż zajmuje 12 minut.


 
ŁOMNICKA PRZEŁĘCZ
Wysokość: 2189 m n.p.m.

Łomnicka Przełęcz to jedna z najliczniej odwiedzanych słowackich przełęczy. Wsyzstko prze to, że można wyjechać na nią wyciągiem krzesełkowym znad Łomnickiego Stawu. Kolejka kursuje przez cały rok - w lipcu i sierpniu od 9:00 do 18:30, a w pozostałych miesiącach krócej. Przejazd trwa 12 minut. Przełęcz położona jest pomiędzy Łomnicką Kopą a Wielką Łomnicką Basztą w bocznej grani odchodzącej na południe od wierzchołka Łomnicy. Od 1998 roku kamera telewizji słowackiej transmituje stamtąd obraz warunków pogodowych. Z przełęczy zboczem Łomnickiej Grani poprowadzony jest stok narciarski. Tuż pod siodłem przełęczy w 1968 roku postawiono chatę, która stanowiła element scenografii filmów Medená veža i Orle pierko.

Dalsza podróż --> na Łomnicę (1 h 45 min)

Z Łomnickiej Przełęczy podchodzimy trawiasto-kamiennym grzbietem i trawersujemy w prawo pod Łomnicką Kopą do żlebu, gdzie znajduje się tzw. Źródło Mojżesza. Idziemy w prawo przez płyty na piarżysty stok, którym wchodzimy 30 m w górę. Dalej czeka nas podejście żlebem ubezpieczonym łańcuchami. Przekraczamy południowo-wschodnie żebro Łomnicy przez tzw. Wrótka. Dalej czeka nas spadzisty żlebek zakończony krótkim płytowym zacięciem, które wyprowadza ponownie na żebro. Poziomym trawersem osiągamy dno płytkiego żlebu. Dalej idziemy w górę po skałkach. Łańcuchy ułatwiają nam pokonanie gładkiej płyty o nachyleniu niemal 45 stopni. Podążamy dnem żlebu poprzez ścianki i płytowe progi w pobliże wierzchołka. Idziemy w lewo na południową grań i nią dostajemy się na szczyt.


ŁOMNICA
Wysokość: 2632 m n.p.m.

Łomnica (słow. Lomnický štít), to drugi co do wysokości szczyt Tatr, który do około 1860 roku był uważany nawet za najwyższy w tym paśmie. Położony jest w słowackich Tatrach Wysokich na wysokości 2634 m n.p.m. Góruje nad Doliną Małej Zimnej Wody od południowego zachodu, Doliną Łomnicką od wschodu i Miedzianą Kotliną od północy.

W połowie XIX wieku nazywana była królową Tatr i strażnicą ziemi słowiańskiej. Już w XVIII wieku z północnych ścian Łomnicy rodzina Fabrych z Kieżmarku wydobywała kruszce. Okoliczne hale były wypasane przez Niemców spiskich. Nazwa szczytu wiąże się z wsią spiską Wielka Łomnica, do której dawniej należał. Łom w gwarach góralskich oznacza łomot, a łomy to powalone wiatrem drzewa. U południowych Słowian natomiast łom, rudny łom oznacza kopalnię. W polskich drukach z XIX wieku używano zamiennie nazw Łomnica lub Łomnicki Szczyt. Stanisław Staszic za starszą nazwę uważał Wielki Krapak. U Mickiewicza pojawia się z kolei określenie Krępak.

Na ścianach Łomnicy wspinają się taternicy. Tzw. Hokejka na zachodniej ścianie to jedna z najsłynniejszych tatrzańskich dróg. W zimie stoki Łomnicy stanowią największy w Tatrach ośrodek narciarstwa i snowboardu. Na szczyt można wyjechać kolejką, której dolna stacja znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy. Budowę pierwszej kolejki rozpoczęto w roku 1935, dolny odcinek został uruchomiony dwa lata później. Po wojnie przeszła szereg ulepszeń i modernizacji. W lipcu i sierpniu kolejka działa w godzinach 8:30-19:10, w pozostałych miesiącach krócej. Podróż podzielona jest na trzy etapy: z Tatrzańskiej Łomnicy do Łomnickiego Stawu turystów przewożą dwie kolejki gondolowe. Na stacji „Start" następuje przesiadka (bilet jest wspólny). Czas podróży wynosi 9 minut, w miesiącach letnich kolejka kursuje w godzinach 9:00-18:50. Pobyt na szczycie trwa 50 minut. Z Łomnickiego Stawu można również udać się kolejką krzesełkową na Łomnicką Przełęcz. Na szczycie znajdują się kawiarnia i pokój gościnny, w którym mogą przenocować 4 osoby. Jest tam także obserwatorium wyposażone w aparaturę do pomiaru pola magnetycznego Słońca.

Łomnica była odwiedzana przez wiele znanych postaci, między innymi Stanisława Staszica, Tytusa Chałubińskiego, Mieczysława Karłowicza czy Jurija Gagarina. Obecnie należy do najpopularniejszych tatrzańskich szczytów. Z Łomnicy rozciąga się panorama na liczne szczyty, między innymi Sławkowski Szczyt, Durny Szczyt, Kołowy Szczyt czy Hawrań.

Dalsza podróż --> powrót tą samą trasą (3 h 45 min)