Kruk zwyczajny

Niby to ptak, którego często widzimy w mieście czy na wsi. Niby taki zwyczajny, pospolity. Kto widział kruka majestatycznie krążącego pomiędzy wierzchołkami Tatr, nie zgodzi się jednak z określeniem „zwyczajny”.

Kruk zwyczajny
Kruk zwyczajny to gatunek ptaka z rodziny krukowatych, występujący na półkuli północnej. W Polsce występuje średnio licznie, co zresztą dla samego ptaka jest korzystne, bo zbyt duże nagromadzenie danej populacji kruków czyni z nich szkodniki. Dojrzały osobnik prezentuje się bardzo majestatycznie, zwłaszcza w locie – mierzy zwykle od 58 cm do 69 cm. Najwyższa udokumentowana waga ciała kruka wynosi 2000 g. Na wolności ptaki te żyją około 15 lat. Na podstawie obrączkowania dowiedziono jednak, że niektóre osobniki dożywają nawet lat 40. Żywią się niemal wszystkim: jedzą padlinę, owady, odpady spożywcze, ziarna zbóż, owoce i jagody.

Młode ptaki podróżują gromadnie, w stadzie, w którym panuje hierarchia. Później jednak łączą się w pary i zaciekle bronią swojego terytorium, czasem nie cofając się nawet przed sokołami. Swojemu partnerowi są wierne aż do śmierci. Długowieczność kruków od lat jest źródłem wielu domniemań i legend, a sam ptak według wielu wierzeń ludowych uważany jest za zwierzę magiczne. Kruki to jedne z najinteligentniejszych ptaków.

Kruki w Tatrach
Kruka obecnie obserwować można w wielu rejonach Tatr, we wszystkich strefach roślinno-klimatycznych. Niegdyś rzadki, obecnie najliczniejszy gatunek z rodziny krukowatych w Tatrach, objęty ochroną gatunkową. Gniazdo kruków jest duże i solidne, zazwyczaj umieszczone na szczycie korony najczęściej drzewa iglastego – świerka bądź sosny. W budowanie tej konstrukcji są zaangażowane oba osobniki. Opuszczone gniazda kruków zajmowane są przez inne ptaki, najczęściej z rodziny sokołowatych, jednak bardzo często zdarza się, że z takiej „mieszkaniowej” zdobyczy korzystają również sowy. Według przesądów ujrzenie kruka krążącego nad nami oznacza zapowiedź upadku. Alternatywne wierzenia uznają jednak towarzyszącego naszej drodze kruka za anioła stróża, dobrego ducha gór.