Kozica tatrzańska

Kozica uchodzi za jeden z symboli tatrzańskich. W ostatnich latach ich liczebność jest na tyle duża, że spotkanie z tymi interesującymi zwierzakami zdarza się turystom dość często.

Symbol Tatr

Kozica tatrzańska (Rupicapra rupicapra tatrica) to jedno z najbardziej kojarzonych zwierząt występujących na terenie Tatr. Niemal każdemu, kto był w tych górach, zdarzyło się spotkać kozicę. W prawie każdym albumie aktywnego turysty można znaleźć ich imponujące zdjęcia. Zwyczaje tych zwierząt są warte uwagi.

Stado

W stadach wykształca się określona hierarchia socjalna. Grupy młodych oraz samic prowadzi jedna ze starych kóz – samica. Młode samce oddzielają się od samic i tworzą osobne stada. Stare samce także żyją osobno. Dołączają do stad dopiero w okresie rui. Dorosłe samce posiadają swoje terytoria, których bardzo aktywnie bronią, znacząc je wydzieliną gruczołów zapachowych, które znajdują się za ich rogami. W kresie rui samce żywo interesują się samicami – przed kopulacją najczęściej je goniąc. W pierwszej kolejności ruję odbywają silne samce, a dopiero potem uczestniczą w niej również samce słabsze. W taki sposób największe szanse na dostęp do samicy mają samce silne genetycznie. Stada odpoczywają w grupie, na ogół wybierając sobie stanowiska, które gwarantują dobrą widoczność i w razie niebezpieczeństwa – szybką możliwość ucieczki. Ciężarne kozice przed porodem odłączają się od stada, powracając do niego dopiero z młodym.