Giewont to niewątpliwie najbardziej rozpoznawalna tatrzańska góra. Majestatycznie wznoszący się nad Zakopanem szczyt stał się symbolem stolicy Tatr. Odgrywa on także niezwykle istotną rolę w kontekście patriotycznym i religijnym. Patriotycznym – bo, jak głosi legenda – w jednej ze znajdujących się na stokach Giewontu jaskiń śpi zastęp polskich rycerzy z dawnych czasów. Mają oni powstać i rzucić się do walki, gdy ojczyzna znajdzie się w niebezpieczeństwie. Zresztą sam wygląd Giewontu przywodzi na myśl śpiącego rycerza. Obserwujący górę turyści prześcigają się we wskazywaniu palcem konkretnych części ciała drzemiącego wojownika. Szczyt jest także istotny z religijnego punktu widzenia. Trudno sobie bowiem wyobrazić sylwetkę Giewontu bez 15-metrowego żelaznego krzyża, stojącego na jego wierzchołku. Krucyfiks postawiono w 1901 r., montując go z 400 osobnych elementów wyprodukowanych w jednej z krakowskich fabryk. Konstrukcja waży ponad 1,8 tony.
Z tych i innych powodów Giewont cieszy się ogromną popularnością. Wielu turystów stawia sobie za cel osiągnięcie wierzchołka tej góry, jednak nie zawsze są oni odpowiednio przygotowani do wyprawy w góry. Stwarza to spore niebezpieczeństwo – zwłaszcza, że ze względu na jego ogromną popularność. Do wyjścia na szczyt tworzą się gigantyczne kolejki, a liczba osób jednocześnie przebywających na wierzchołku nierzadko przekracza granice zdrowego rozsądku. Dlatego też Giewont i jego okolica zdecydowanie przodują w niechlubnym rankingu tatrzańskich wypadków śmiertelnych. Życie straciło tu już ponad 50 osób. Tylko część zdarzeń stanowiły upadki w opadającą w stronę Zakopanego kilometrową przepaść. Zdarzały się także tragedie w sąsiadującym z górą Żlebie Kirkora, którym turyści nierozsądnie próbują sobie skracać drogę do Doliny Strążyskiej. Szczyt, ze względu na stojący na nim krzyż, jest również śmiertelnie niebezpieczny podczas burzy. Zdarzały się tu przypadki jednoczesnego porażenia kilku osób - jedną z takich sytiacji była tragedia z roku 2019 r. Zaleca się więc dużą ostrożność.
Giewont leży na północnej grani Kopy Kondrackiej, pomiędzy dolinami: Bystrej, Kondracką, Strążyską i Małej Łąki. Jest najwyższym szczytem w Tatrach Zachodnich w całości leżącym na terenie Polski. Nie ma pewności co do tego, skąd wzięła się nazwa góry. Być może od mieszkającego do dziś na Podhalu rodu Giewontów. Prawdopodobna jest także hipoteza o niemieckim pochodzeniu nazwy. Na Giewont można dostać się z Kuźnic przez Halę Kondratową, z Doliny Małej Łąki lub z Doliny Strążyskiej. Wejście i zejście – w końcowej fazie – odbywają się osobnymi drogami. Należy tu bardzo uważać, mimo że drogi są ubezpieczone łańcuchami. Tłumnie przybywający tu turyści przez lata „wypolerowali” skałę i obecnie jest ona bardzo śliska. Na północnym urwisku Giewontu, ze względu na ochronę przyrody, uprawianie taternictwa jest zabronione.
