UWAGA! TRASA NIEDOSTĘPNA DLA TURYSTÓW OD 1 LISTOPADA DO 31 MAJA!
TRZY STUDNICZKI
Wysokość: 1140 m n.p.m.
Trzy Studniczki (słow. Tri studničky) to miejsce w Tatrach Wysokich, położone pomiędzy miejscowością Szczyrbskie Jezioro a osadą Podbańska. Znajduje się na wysokości 1140 m n.p.m. W tym miejscu znajduje rozdroże szlaków turystycznych, przystanek autobusowy i płatny parking, a nieopodal szosy polana, na której stoi leśniczówka parku narodowego. Została wzniesiona w 1907 r., zaś po doprowadzeniu tam linii telefonicznej stanowiła punkt alarmowy Górskiego Pogotowia Ratunkowego. Nowy budynek, postawiony w 1969 r., został niedawno przebudowany i obecnie mieści się tam pensjonat. O leśniczówce tej pisze Adam Bahdaj w swojej powieści „Order z Księżyca”. Trzy Studniczki nazywane bywają też Trzema Źródłami (słowackie słowo „studniczka” oznacza właśnie źródło). Nazwa pochodzi od trzech źródełek wytryskujących w tej okolicy.
Dalsza podróż --> na Krywań (4 h 45 min)
Podążamy zielonym szlakiem. Nad wąskim pasem lasu rozciąga się Polana Krywańska, przy której górnym skraju rozpoczyna się podejście prowadzące zakosami. Po około 20 minutach docieramy do drogowskazu i tablicy upamiętniającej dowódcę oddziału partyzanckiego, kapitana Štefana Morávkę, który zginął podczas II wojny światowej na stokach Gronika pod Krywaniem w walce z niemieckim oddziałem wojskowym. Dalej ścieżka pnie się zachodnim zboczem Gronika wśród uschłych drzew, następnie otwierają się widoki na czub Krywania i Kopy Krywańskiej. Ścieżka wchodzi łukiem w głąb Wielkiego Żlebu, gdzie nasza droga łączy się niebieski szlak ze Szczyrbskiego Jeziora. Idziemy na wierzchołek wzdłuż grani, poruszając się po gruzowiskach i piargu.
KRYWAŃ
Wysokość: 2494 m n.p.m.
Nazwa szczytu pochodzi od zakrzywionego wierzchołka, zaś wśród starszych górali spotykana jest jeszcze nazwa Krzywań. Wznosi się on ponad dolinami: Koprową od zachodu, Niewcyrki od północy i Ważecką od wschodu. Panorama z góry jest bardzo rozległa i można stąd podziwiać takie szczyty jak Gerlach, Rysy, Mięguszowieckie Szczyty czy Świnicę.
Krywań ma ogromne znaczenie w kulturze słowackiej. W XIX w. stał się symbolem ich wolnościowych dążeń. W 1841 roku na szczyt weszli słowaccy działacze odrodzenia narodowego Ľudovít Štúr i Michal Miloslav Hodža. Od tamtej pory co roku, w weekend około 16 sierpnia, organizowane są narodowe wejścia na tę górę. Podczas II wojny światowej w okolicach Krywania przechodził jeden ze szlaków polskich uciekinierów i kurierów państwa podziemnego. Po wybuchu powstania słowackiego w Szczyrbskim Jeziorze zawiązał się oddział, który w 1944 roku został wyparty w góry. Gdy spalono Schronisko Ważeckie, które było bazą oddziału partyzanckiego. Jego członkowie przemieścili się wobec tego w stronę Doliny Koprowej i Krywania.
Krywań pojawia się w licznych zbójeckich legendach i pieśniach. Od XV w. próbowano poszukiwano w tym miejscu złota. Z górą wiążą się także początki tutejszej turystyki – był to jeden z najwcześniej odwiedzanych szczytów Tatr, a w 1806 roku pod Krywaniem powstało nawet pierwsze w Tatrach schronisko. Na szczyt docierały znakomite osobistości, między innymi Kazimierza Przerwę-Tetmajera (który napisał o górze wiersz „Krywań, Krywań”, który w latach 70. ubiegłego wieku wszedł do repertuaru zespołu Skaldowie), Mieczysława Karłowicza, Marię Skłodowską-Curie czy Jarosława Iwaszkiewicza. Od 1 stycznia 2009 r. znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów.
Na Krywań prowadzi szlak zielony od Trzech Źródeł, który jest zamknięty w okresie zimowym. W pobliżu przechodzą także Magistrala Tatrzańska i niebieski szlak, zaczynający się na przystanku autobusowym Biały Wag.
Dalsza podróż --> do Jamskiego Stawu (2 h 50 min)
Schodzimy niebieskim szlakiem do rozdroża i tym razem podążamy za niebieskim szlakiem. Ścieżka prowadzi łagodnym grzbietem i jest w miarę równa (i przy tym monotonna). Opuszczamy piętro kosodrzewiny i wchodzimy w coraz gęstszy las, aż docieramy do rozstaju szlaków.
JAMSKI STAW
Wysokość: 1447 m n.p.m.
Jamski Staw ma powierzchnię 0,68 ha i głębokość 4,3 m. Leży wśród wałów morenowych należących do Doliny Ważeckiej. Jego woda ma brunatną barwę i niewielką przejrzystość. W latach 30. ubiegłego wieku po wschodniej stronie jeziora taternik Gustáv Nedobry postawił schronisko zwane Krivánską chatą, które spłonęło w 1943 roku. Podobno ogień zaprószyli niemieccy nastolatkowie. Nedobry próbował zmienić nazwę stawu na Krivánske pleso. Ta właściwa nazwa pochodzi od Jam − wałów morenowych stanowiących przedłużenie południowego ramienia Krywania. Obok Jamskiego Stawu przebiega znakowana czerwonym kolorem Magistrala Tatrzańska, która w najbliższej okolicy prowadzi do Trzech Źródeł lub Szczyrbskiego Jeziora.
Dalsza podróż --> do Szczyrbskiego Jeziora (1 h 15 min)
Z rozdroża idziemy początkowo szlakami czerwonym i niebieskim, które rozdzielają się na rozstaju nad Białym Wagiem. Stamtąd kierujemy się czerwonymi oznaczeniami. Przekraczamy mostkiem Furkotny Potok, dalej docieramy do kolejnego rozdroża. Tam żółty szlak odchodzi do Doliny Furkotnej. Podążamy dalej czerwonym szlakiem przez las, później wchodzimy na asfaltową drogę, która prowadzi nas ku brzegom Szczyrbskiego Jeziora.
SZCZYRBSKIE JEZIORO
Wysokość: 1315-1385 m n.p.m.
Szczyrbskie Jezior (słow. Štrbské Pleso) to miejscowość położona u samych stóp Tatr Wysokich na Słowacji. Znajduje się na południowym brzegu zbiornika wodnego noszącego taką samą nazwę. Jest ulokowana na wysokości 1315-1385 m n.p.m. Szczyrbskie Jezioro stanowi ważny ośrodek turystyczny. Potwierdza to fakt, że większość miejscowych zabudowań stanowią domy wypoczynkowe i hotele. O każdej porze roku łatwo odnaleźć tu coś dla siebie. Trzeba również wspomnieć, że z tego miejsca roztacza się niesamowity widok na Niżne Tatry oraz dwie kotliny: Liptowską i Popradzką. Nic dziwnego że do Szczyrbskiego Jeziora o każdej porze roku przyjeżdżają tłumy turystów.
Dzieje Szczyrbskiego Jeziora rozpoczęły się w 1872 r., kiedy to w miejscu dzisiejszej osady, powstała leśniczówka. Już trzy lata później wybudowano tu pierwsze schronisko turystyczne, co miało wpływ na szybki rozwój miejscowości. Wkrótce otrzymała ona status uzdrowiska. Szczyrbskie Jezioro szczyci się również długą tradycją narciarską. Pierwsze kursy odbywały się tu już na przełomie XIX i XX w. Znajdują się tu duża skocznia narciarska – K120 oraz normalna K90, na których w 1970 r. rozgrywano Mistrzostwa Świata w skokach narciarskich.
Po II wojnie światowej funkcjonujące w słowackiej miejscowości hotele przekształcono w sanatoria. Dodatkowo, w związku z przygotowaniami do narciarskich mistrzostw świata w 1970 r., postawiono nowe budynki, mające zabezpieczyć zaplecze noclegowe dla tego wydarzenia. Niezmiennie rozbudowywano również system komunikacji, czego przykładem jest słynna kolej zębata, tzw. Elektriczka. Na kartach historii Szczyrbskiego Jeziora w szczególny sposób zapisał się mieszkaniec Gustáv Nedobrý, jeden z założycieli znanego klubu wspinaczkowego „JAMES”, organizator słowackiej turystyki, przewodnictwa oraz ratownictwa górskiego.
Niewątpliwie największym walorem przyrodniczym miejscowości jest oczywiście Szczyrbskie Jezioro – drugie co do wielkości w słowackich Tatrach Wysokich. Ma ono 19,8 ha powierzchni, 640 m długości i 600 m szerokości, zaś jego maksymalna głębokość wynosi ok. 20 m. Znajduje się na wysokości 1346 m n.p.m. u stóp Skrajnego Soliska (2093 m n.p.m.). Dookoła tego tatrzańskiego jeziora wije się ścieżka rekreacyjna, przy której usytuowane są drewniane sprzęty do ćwiczeń. Istnieje również możliwość wypożyczalnia łódek przy południowym brzegu stawu.
Rejon miejscowości wiele zyskuje również zimą. Jest szczególnie atrakcyjny dla osób uprawiających sporty zimowe (PARK SNOW Štrbské Pleso). Latem osada stanowi doskonały punkt wypadowy w Tatry Słowackie. Prowadzi stąd wiele ciekawych szlaków dla osób o różnym poziomie zaawansowania (m. in. żółty na Bystrą Ławkę, niebieski do Schroniska na Solisku czy znakowana na czerwono Magistrala Tatrzańska).
Miejscowość jest oddalona o 74,2 km od Zakopanego, dojazd samochodem zajmie stąd ok. 1,5 h. Aby powrócić do Polski należy kierować się trasą 537 i ok. 6,5 km za Kieżamrskimi Żłobami skręcić w lewo. Stamtąd kierujemy się drogą 66 do przejścia granicznego w Jurgowie.
