UWAGA! MIEJSCE NIEDOSTĘPNE ZNAKOWANYM SZLAKIEM!

Niżnie Rysy to bardzo ciekawa czterowierzchołkowa góra, znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie najwyższego szczytu Polski. Jest ona zlokalizowana na grani wychodzącej z Rysów w stronę północną, która to grań zamyka otoczenie Morskiego Oka od wschodu. Zresztą Niżnie Rysy są doskonale widoczne znad jeziora. Najwyższy (drugi, licząc od południa) wierzchołek osiąga wysokość 2430 m, co jest trzecim – po Rysach i Mięguszowieckim Szczycie Wielkim – wynikiem na terenie naszego kraju. Stoki Niżnich Rysów opadają z polskiej strony do Doliny Rybiego Potoku, z drugiej zaś do Doliny Ciężkiej, zawieszonej nad Doliną Białej Wody. Po obydwu stronach ściany są bardzo urwiste i strome. Z jednej polskiej strony poprowadzono wiele dróg wspinaczkowych, po których można legalnie się poruszać. Najtrudniejsze trasy prowadzą na wierzchołek południowy (2405 m n.p.m.). Pozostałe kulminacje są nieco łatwiej dostępne. Mimo że na Niżnie Rysy nie prowadzi żadna znakowana ścieżka, przy dobrej orientacji w terenie i odpowiednim sprzęcie, wybierając najprostszą drogę, można dostać się na szczyt, nie napotykając takich trudności technicznych jak na niektórych znakowanych szlakach, jak np. Orla Perć. Z góry roztacza się przepiękny widok na wszystkie cztery strony. Oczywiście na pierwszy plan wybijają się zatłoczone Rysy i groźnie wyglądająca Wysoka. W dole cudnie błyszczą lustra Czarnego Stawu i Morskiego Oka. Warto dodać, że Niżnie Rysy i te właściwe bywają często mylone przez mało doświadczonych obserwatorów, zmagających się z rozpracowaniem panoramy z dołu.