Dolina Tomanowa

Dolina Tomanowa jest górnym, wschodnim odgałęzieniem Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich.

Dolina Tomanowa

Od wschodu i południa ograniczają ją szczyty Tatr Zachodnich: Ciemniak, Tomanowe Stoły, Tomanowy Wierch Polski i Smreczyński Wierch. Od strony północnej obramowanie doliny tworzą Tomanowy Grzbiet, Smreczyński Żar i Gubalec, zaś od wschodniej – Skrajny Smreczyński Grzbiet. Oddziela on Dolinę Tomanową od Doliny Pyszniańskiej.

Po południowej stronie Dolina Tomanowa ma kilka bocznych odgałęzień; jej dnem płynie Tomanowy Potok, który jest dopływem Kościeliskiego Potoku. Wiosną często można tu spotkać tropy niedźwiedzia. W Czerwonym Żlebie, znajdującym się po północnej stronie doliny, znaleziono trzy tropy dinozaurów.

 

Historia

Dawniej większa część Doliny Tomanowej była wypasana, znajdowały się tu trzy hale: Hala Tomanowa, Hala Smreczyny i część Hali Smytniej. W 1957 roku utworzono tu ścisły rezerwat przyrody, w związku z czym zaprzestano wypasu i po niegdysiejszych halach pozostały tylko zarastające lasem polany.

Przez dolinę dawniej wędrowali kupcy, zbójnicy, górnicy, pasterze i przemytnicy, a w 1899 roku planowano nawet wybudowanie tędy szosy łączącej Podhale z Liptowem. Niegdyś w Dolinie Tomanowej wydobywano rudy metali, o czym wspominają już dokumenty z 1736 roku. W 1927 roku wybudowano tu bacówkę i urządzono pokazowy ośrodek szkolenia baców, a w czasie II wojny światowej w budynku tym ukrywali się radzieccy partyzanci.

 

Szlaki z Doliny Tomanowej

Szlak zielony do schroniska na Hali Ornak (20 min)

Szlak zielony do rozdroża w Tomanowej (50 min)