Jest to najstarszy zachowany w Tatrach schron turystyczny. Johann G. Rainer zbudował go w 1856 r. z myślą o turystach, którzy przyjeżdżali tu zwiedzić Wodospady Zimnej Wody. W kamiennym, krytym gontem budynku zaczęto składować drewno, gdy obok postawiono duże schronisko. W latach 1884-1980 stało tu bowiem Schronisko pod Kozicą, zwane „Kamzikiem", które służyło turystom do 1977 r. 13 lat później zostało rozebrane.

Rainerowa Chata, zaniedbana i bliska ruiny, w latach 1982-1983 została zabezpieczona przez TANAP. W 1997 roku Peter Petras, tragarz górski i nauczyciel z Kieżmarku, wydzierżawił budynek i przeprowadził w nim gruntowny remont. Uruchomił tam bufet ogrzewany piecem kaflowym i oświetlany lampami naftowymi. Nie oferuje noclegów, ale poza bufetem znajdują się tu także sklep z pamiątkami i muzeum nosiczów tatrzańskich. Na polanie organizowane są cykliczne imprezy. W grudniu opiekun chaty buduje szopkę ze śniegu i lodu, w czerwcu następuje otwarcie sezonu letniego, a w połowie sierpnia obchodzony jest Dzień Rainerowej Chatki.

W tym rejonie znajduje się sporo szlaków turystycznych. Niebieski wiedzie tu z Tatrzańskiej Łomnicy, zielony ze Starego Smokowca przez Smokowieckie Siodełko. Obok chaty przebiega także Magistrala Tatrzańska, prowadząca ze Smokowieckiego Siodełka obok Chaty Rainera do Schroniska Zamkovskiego i dalej do Schroniska Łomnickiego. Od Rainerowej Chaty można przejść szlakami niebieskim i zielonym nad Wodospady Zimnej Wody, a dalej żółtym – do Długiego Wodospadu.

 

Szlaki spod Rainerowej Chaty

Szlak niebieski do Tatrzańskiej Łomnicy (2 h 15 min)

Szlak niebieski / żółty do Tatrzańskiej Leśnej (1 h 35 min)

Szlak zielony na Smokowieckie Siodełko i do schroniska pod Siodełkiem (40 min)

Szlak czerwony na Smokowieckie Siodełko i do schroniska pod Siodełkiem (20 min)

Szlak zielony / czerwony do Chaty Zamkowskiego (45 min)

Szlak niebieski do Zbójnickiej Chaty (2 h 45 min)