czego uczą góry

Człowiek chłonie wiedzę i umiejętności ze swojego otoczenia – to chyba oczywiste. Jednak nauczycielem życia mogą być nie tylko matka, ojciec, wychowawczyni w szkole czy idol z telewizji. Oddziałują na nas także przedmioty martwe i to czasem na niespodziewanie wielką skalę. Czego mogą nauczyć nas góry?

Góry uczą, ile znaczy nasze życie. Stojąc nad przepaścią, gdy każdy fałszywy krok może się kończyć tragedią, uświadamiamy sobie, jak wielką wartością jest życie i zdrowie. Wobec potęgi gór niknie „mieć”, a ujawnia się „być”. Być za wszelką cenę.

Góry pokazują, ile znaczy obecność drugiego człowieka. W mieście wszyscy mijają się obojętnie, łatwo jest zrzucić odpowiedzialność na kogoś innego. W górach, gdy zdarzy się wypadek, trzeba udzielić pomocy natychmiast, nie można liczyć na to, że zrobi to ktoś inny – nieraz może się bowiem zdarzyć, że na szlaku nikogo innego nie będzie.

Góry uczą także, czym jest naturalne piękno. Majestatyczne wierzchołki wznoszące się ponad malowniczymi dolinami, niebieskie tafle jezior, morze mgieł czy trawiaste zbocza to wyjątkowe widoki pokazujące potęgę natury.

Góry pomagają nam uświadomić sobie, ile mamy siły. Trudne warunki, strome podejścia, ogromne zmęczenie – tak często wydaje nam się, że już nie damy rady, a mimo to nie poddajemy się i pokonujemy własną słabość. Później, gdy już wrócimy na niziny, świadomość własnej siły pomaga także w codziennych sytuacjach.

Góry uczą pokory. Na pierwsze wyprawy często wychodzimy bez świadomości tego, co nas czeka, zakładamy adidasy, nie mamy ze sobą latarki, mapy czy apteczki. Jednak wystarczy kilka lekcji, by nauczyć się dmuchać na zimne i lepiej planować kolejne wyjścia, na wszelki wypadek przygotwując się na różne ewentualności.

Góry nie tylko dają nam wytchnienie i poczucie wolności, ale uczą też życia: odpowiedzialności, przezorności, rozwagi, pokory i szacunku. Dlatego tak często w nie wracamy.