Rysy czy Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem

W rejonie Morskiego Oka można wyróżnić dwa wymagające szlaki turystyczne o wysokogórskim charakterze. Niniejszy artykuł przedstawia porównanie tych interesujących tatrzańskich szlaków.

Wstępny opis:

Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem (2307 m n.p.m.) to szeroka przełęcz należąca do monumentalnego masywu Mięguszowieckich Szczytów. Jest dobrze widoczna znad Morskiego Oka. Tuż powyżej przełęczy znajduje się charakterystyczna turnia – „Chłopek” (ok. 2330 m n.p.m.); stąd też wzięła się część nazwy „pod Chłopkiem”. Natomiast poniżej przełęczy położony jest kocioł Bańdzioch (w jego górnej części zalega Lodowczyk Mięguszowiecki).

Wejście na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem chyba można uznać za jeden z najciekawszych tatrzańskich szlaków turystycznych. W końcu to bardzo urozmaicona i efektowna trasa. Potrafi dostarczyć turystom sporej ilości wrażeń (ze względu na piękne widoki, a także istotne trudności techniczne i ekspozycję). Zwłaszcza podejście na Kazalnicę może zapewnić interesującą wspinaczkę (jak na szlak turystyczny). Natomiast końcowe podejście na opisywaną przełęcz prowadzi ciekawym, wąskim trawersem Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego.

Rysy (2499 i 2503 m n.p.m.) – Rysy posiadają trzy wierzchołki, spośród których dwa są dostępne szlakiem turystycznym: wierzchołek północny (2499 m n.p.m.), czyli najwyższy szczyt Polski, leżący na granicy polsko-słowackiej, oraz trochę wyższy wierzchołek środkowy (2503 m n.p.m.), położony całkowicie na terenie Słowacji. Zwłaszcza ten najwyższy wierzchołek wyróżnia się rewelacyjną panoramą widokową.

Wejście na Rysy znad Morskiego Oka to również ambitny i efektowny szlak turystyczny. Prowadzi przez kruche i zacienione zakątki (Długi Piarg, Kocioł pod Rysami), przez co zapewnia znaczne zagrożenia terenowe. Główne trudności techniczne „czekają” wysoko n.p.m., na skalistej grzędzie oraz w końcówce podejścia. Z kolei największa ekspozycja towarzyszy turystom podczas przejścia przez „przełączkę” (dochodzi się do tego miejsca po pokonaniu grzędy pod Rysami).

 

Lokalizacja:

- Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem (2307 m n.p.m.) – główna grań Tatr Wysokich. Znajduje się między Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim (2393 m n.p.m.) a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym (2410 m n.p.m.)

- Rysy (2499 i 2503 m n.p.m.) – główna grań Tatr Wysokich. Położenie między Żabią Przełęczą (2225 m n.p.m.) a Wagą (2340 m n.p.m.). Przy czym warto dodać, że pomiędzy Żabią Przełęczą a Rysami znajdują się trzy Turnie nad Żabią Przełęczą, zaś pomiędzy Rysami a Wagą można wyróżnić Kopę nad Wagą (2390 m n.p.m.). Ponadto co istotne, najwyższy szczyt Polski jest zwornikiem, od którego w kierunku północnym odchodzi wybitna grań boczna z Niżnimi Rysami (2430 m n.p.m.).

 

Trasy:

1) Palenica Białczańska (984 m) -> Wodogrzmoty Mickiewicza (1100 m) -> Morskie Oko (1395 m) ->  Czarny Staw pod Rysami (1583 m) -> Bańdzioch -> Kazalnica (2159 m) ->Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem (2307 m)

2) Palenica Białczańska (984 m) -> Wodogrzmoty Mickiewicza (1100 m) -> Morskie Oko (1395 m) -> Czarny Staw pod Rysami (1583 m) -> Długi Piarg -> Kocioł pod Rysami -> Bula pod Rysami (2054 m) * -> Kocioł pod Rysami -> Grzęda ->Rysy (2499 m) i Rysy (2503 m)

* Bula pod Rysami (2054 m n.p.m.) nie leży idealnie na szlaku turystycznym, lecz znajduje się tuż obok i jest łatwo dostępna.

 

Długość trasy:

- Mięguszowiecka przełęcz pod Chłopkiem: ok. 11,3 km

- Rysy: ok. 12,6 km

 

Suma podejść [z dokładnością do 100 m]:

- Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem: ok. 1400 m

- Rysy: ok. 1600 m

 

Przybliżony czas dojścia:

- Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem: ponad 6 godzin

- Rysy: prawie 7 godzin [o ok. 25 minut dłużej]

 

Sztuczne ułatwienia:

- Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem: kilka klamer

- Rysy: mała liczba klamer + bardzo dużo łańcuchów [pierwszy krótki odcinek z łańcuchami pojawia się już w rejonie Kotła pod Rysami, natomiast później jest długi ciąg łańcuchów na grzędzie pod Rysami, zaś w końcówce podejścia (powyżej przełączki) znajduje się jeszcze krótki, ostatni odcinek z ułatwieniami -> łącznie możemy mieć do czynienia z ponad 300 m łańcuchów]

 

Natężenie ruchu turystycznego:

- Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem: małe [mimo swojej znacznej atrakcyjności, ta trasa przeważnie zapewnia ciszę i spokój – większy ruch turystyczny bywa tam rzadko (możliwy jest np. podczas pogodnych weekendów w sezonie letnim w godzinach szczytu)]

- Rysy: duże [szlak prowadzący na Rysy od polskiej strony „cieszy się” zdecydowanie większą popularnością niż wejście na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem [przy czym zarówno wieczorem, jak i bardzo wcześnie rano można tam zastać pustki nawet w środku sezonu letniego, ale za to w godzinach szczytu mogą się tworzyć zatory, zaś same wierzchołki Rysów czasem bywają przetłoczone].

 

Subiektywne porównanie trudności:

1) Wymagania kondycyjne – konkretniejsze w przypadku wejścia na Rysy [składają się na to trzy czynniki: dłuższa trasa, większa suma podejść i wyższa wysokość n.p.m.]

2) Wymagania techniczne – wyraźnie większe w przypadku wejścia na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem [największe są podczas przejścia efektownego odcinku podejścia na Kazalnicę (2159 m n.p.m.), zaś w przypadku stromego, skalistego odcinka wejścia na Rysy mamy do dyspozycji ogromną ilość ułatwień, co radykalnie obniża tam poziom trudności]

3) Ekspozycja – w obu przypadkach na mniej więcej podobnym, wysokim poziomie – lepiej sobie nie wmawiać lęku wysokości na tych szlakach, do bezpiecznego przejścia potrzebne jest zachowanie spokoju i pewności swoich ruchów

4) „Kruszyzna” – znacznie większe zagrożenia w przypadku szlaku prowadzącego na Rysy [w końcu ta trasa prowadzi przez kruche zakątki, gdzie powinno się mocno uważać na ewentualne spadające kamienie – w dolnej części Długi Piarg, zaś wyżej Kocioł pod Rysami]

5) Zagrożenie lawinowe – w obu przypadkach może być poważne, przy czym wydaje się, że wejście na Rysy jest bardziej narażone na konkretne lawiny

6) Zaleganie pozostałości po zimie (w postaci płatów firnu) – długie w obu przypadkach (na tych szlakach nieraz jeszcze w środku letniego sezonu turystycznego można zastać płaty firnu – szczególnie podczas takich sezonów letnich, przed którymi pojawia się śnieżna zima), przy czym bardziej problematyczny pod tym względem wydaje się szlak prowadzący na Rysy.

Podsumowując, turystyczne zdobycie Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem dostarcza ambitniejszych trudności technicznych. Natomiast wejście na Rysy znad Morskiego Oka jest bardziej wymagające kondycyjnie, a także może zapewniać trochę większe zagrożenia terenowe.