Doliną Koprową do Ciemnych Smreczyn

Czas przejścia: 7 h 50 min
Poziom trudności: bardzo łatwo

 

Malownicza Dolina Koprowa nie jest zbyt tłumnie odwiedzana przez turystów. Wiedzie przez nią szlak wzdłuż Koprowego Potoku, po drodze zaś można podziwiać widoki na Krywań oraz zobaczyć Niewcyrskie Siklawy. 

UWAGA! TRASA NIEDOSTĘPNA DLA TURYSTÓW OD 1 LISTOPADA DO 31 MAJA!

 

TRZY STUDNICZKI
Wysokość: 1140 m n.p.m.

Trzy Studniczki (słow. Tri studničky) to miejsce w Tatrach Wysokich, położone pomiędzy miejscowością Szczyrbskie Jezioro a osadą Podbańska. W tym miejscu znajduje rozdroże szlaków turystycznych, przystanek autobusowy i płatny parking, a nieopodal szosy polana, na której stoi leśniczówka parku narodowego. Została wzniesiona w 1907 r., zaś po doprowadzeniu tam linii telefonicznej stanowiła punkt alarmowy Górskiego Pogotowia Ratunkowego. Nowy budynek, postawiony w 1969 r., został niedawno przebudowany i obecnie mieści się tam pensjonat. O leśniczówce tej pisze Adam Bahdaj w swojej powieści „Order z Księżyca”. Trzy Studniczki nazywane bywają też Trzema Źródłami (słowackie słowo „studniczka” oznacza właśnie źródło). Nazwa pochodzi od trzech źródełek wytryskujących w tej okolicy. 

Dalsza podróż --> do rozdroża pod Gronikiem (45 min)

Na rozstaju wybieramy biegnące razem szalki czerwony i niebieski, które po kilkunastu minutach się rozdzielają. Podążamy szlakiem niebieskim, który prowadzi w dół zakosem. Przekraczamy dwa strumyki i po chwili docieramy do rozdroża.

 

ROZDROŻE POD GRONIKIEM
Wysokość: 1104 m n.p.m.

Rozdroże pod Gronikiem (słow.Rázcestie pod Grúnikom) położone jest na wysokości 1104 m w Tatrach Wysokich. Krzyżują się tu szlaki niebieski i zielony. Jest to rozdroże szlaków turystycznych przy niedostępnej dla pojazdów samochodowych asfaltowej drodze przez Dolinę Koprową. Jego nazwa pochodzi od reglowego wzniesienia Gronik, u podnóża którego się znajduje. Na rozdrożu jest wiata dla turystów i tabliczki informacyjne szlaków turystycznych.

Dalsza podróż --> do Doliny Koprowej (1 h 10 min)

Z rozdroża podążamy niebieskim szlakiem w głąb Doliny Koprowej. Po prawej stronie widzimy masyw Krywania; wzdłuż ścieżki płynie Koprowa Woda. Przechodzimy przez most nad potokiem i wkrótce docieramy do Niewcyrskich Siklaw: trzech wodospadów na Niewcyrskim Potoku. Dla turystów dostępna jest tylko Niżnia Niewcyrska Siklawa, do której prowadzi nieznakowana ścieżka obok drewnianej studzienki. Słowacka nazwa wodospadu to Kmeťov vodopád na cześć literata i patrioty Andreja Kmeťa. Obok wodospadu znajduje się platforma widokowa.

 

DOLINA KOPROWA
Wysokość: 751-1402 m n.p.m.

Dolina Koprowa (słow. Kôprová dolina) znajduje się w Tatrach Wysokich. Jej nazwa pochodzi od rośliny o nazwie marchwica, przez Słowaków nazywanej kôprovníček bezobalný. Dolina Koprowa ma długość 11 km i powierzchnię 31,3 km2. Jej górne odgałęzienia sąsiadują poprzez grań główną z Doliną Pięciu Stawów i Dolinką za Mnichem. Po wschodniej stronie można zobaczyć Krywań, po zachodniej Wielką Kopę Koprową. Przez dolinę przepływa potok Koprowa Woda, który latem zanika na odcinku kilku kilometrów. Znajduje się tu kilka stawów, wśród których największe to Niżni i Wyżni Ciemnosmreczyński Staw, Niżni i Wyżni Teriański Staw oraz Kobyli Stawek. W dolinie od dawna rozwinięte było pasterstwo, które w obrębie Garajowej Polany utrzymało się do lat 50. ubiegłego wieku. Dolinę, zwaną kiedyś także Ciemnosmreczyńską, chętnie opisywali polscy pisarze i poeci, między innymi Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Tadeusz Malicki czy Adam Bahdaj. Obecnie Dolina Koprowa jest obszarem ochrony ścisłej TANAP-u, nie ma w niej schronisk turystycznych, a ruch turystyczny jest naprawdę niewielki.

Dalsza podróż --> nad Niżni Ciemnosmreczyński Staw (2 h 20 min)

Niebieski szlak pnie się dalej łagodnie w górę. Docieramy do miejsca z wiatą i przechodzimy przez most na drugi brzeg Koprowej Wody. Od tego miejsca szlak zaczyna oddalać się od potoku i wznosić nieco stromiej w kierunku wschodnim. Wchodzimy w las zwany Ciemnymi Smreczynami, następnie docieramy do rozstaju. Tym razem kierujemy się zielonymi oznaczeniami, które wkrótce doprowadzają do kolejnego rozwidlenia. Stąd zielone znaki wiodą na przełęcz Zawory, my jednak wybieramy czerwony szlak. Jeszcze raz przechodzimy przez Koprową Wodę. Z prawej strony widzimy Ciemnosmreczyńską Siklawę, o której pisał polski poeta Jan Kasprowicz w cyklu sonetów „Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach”. Przez chwilę idziemy wzdłuż potoku, później zaś łukiem w prawo na wysokości piętra kosodrzewiny. Wchodzimy na skraj Doliny Piarżystej. Czeka nas jeszcze nieco strome podejście i docieramy nad brzeg stawu.

 

NIŻNI CIEMNOSMRECZYŃSKI STAW
Wysokość: 1677 m n.p.m.

Niżni Ciemnosmreczyński Staw (słow. Nižné Temnosmrečinské pleso) położony jest na wysokości 1677 m w Tatrach Wysokich. Pierwotnie to miejsce nazywano Przybylińskim Jeziorem – nazwa pochodziła od wsi Przybylina, do której należały te tereny. Jest to trzecie co do wielkości jezioro słowackich Tatr: ma powierzchnię 13,16 ha i głębokość 38,1 m. Staw ma dość małą przezroczystość z powodu dużej ilości planktonu. Jest typowym jeziorem polodowcowym – położone jest w niecce wyżłobionej przez lodowiec, a na jego południowym brzegu znajduje się krótka, ale wysoka morena. Wypływająca ze stawu woda z wysokości około 50 m spada wodospadem zwanym Ciemnosmreczyńską Siklawą, który daje początek Ciemnosmreczyńskiemu Potokowi. Ze stawem wiązano dawne wierzenia o podziemnym połączeniu z morzem i by to sprawdzić, już w XVIII wieku badano jezioro, sprawdzając, czy ma przypływy i odpływy. Negatywny wynik ogłoszono w 1787 roku.

Dalsza podróż --> powrót tą samą drogą