na Koprowy Wierch

Poziom trudności: trudno
Czas przejścia: 7 h 10 min

 

Wycieczka na Koprowy Wierch nie obfituje w trudności techniczne, jednak wymaga dobrej kondycji. Ze szczytu rozciąga się fantastyczna panorama – warto zatem podjąć trud takiej wędrówki.

UWAGA! WIĘKSZOŚC TRASY NIEDOSTĘPNA DLA TURYSTÓW OD 1 LISTOPADA DO 31 MAJA!

 

Wariant 1 - ze stacji Popradské pleso

STACJA POPRADSKE PLESO
Wysokość: 1245 m n.p.m.

Stacja Popradské pleso (Stanica Popradské pleso) to jeden z przystanków kolejki elektrycznej w Tatrach Wysokich na linii Stary Smokowiec − Szczyrbskie Jezioro, której tory biegną równolegle do Drogi Wolności (slow. Cesta Slobody). Popradské pleso to przystanek na żądanie, który znajduje się 15 km od stacji początkowej w Starym Smokowcu. Niebieski szlak prowadzi stąd nad Popradzki Staw, skąd można udać się dalej w górę Doliny Mięguszowieckiej do rozwidlenia ze szlakiem czerwonym na Rysy.

Dalsza podróż --> nad Popradzki Staw (1 h 20 min)

Od peronu stacji idziemy przez chwilę szosą i przechodzimy przez tory. Asfaltowa droga prowadzi obok składu drewna i budynku stacji wód, następnie przez most na rzece Poprad. Szlak zaczyna się łagodnie wznosić, tworząc serpentyny. Wraz z wysokością odsłania się widok na Grań Baszt i Dolinę Mięguszowiecką. Z prawej strony płynie potok Krupa, a z lewej Mięguszowiecki Potok, które łączą się później w rzekę Poprad. Docieramy na Popradzką Polanę, która zarasta lasem i kosodrzewiną. Podążamy dalej aż do węzła szlaków, skąd czeka nas jeszcze 5 minut marszu do schroniska.

 

Wariant 2 - ze Szczyrbskiego Jeziora

SZCZYRBSKIE JEZIORO
Wysokość: 1315-1385 m n.p.m.

Szczyrbskie Jezior (słow. Štrbské Pleso) to miejscowość położona u samych stóp Tatr Wysokich na Słowacji. Znajduje się na południowym brzegu zbiornika wodnego noszącego taką samą nazwę. Jest ulokowana na wysokości 1315-1385 m n.p.m. Szczyrbskie Jezioro stanowi ważny ośrodek turystyczny. Potwierdza to fakt, że większość miejscowych zabudowań stanowią domy wypoczynkowe i hotele. O każdej porze roku łatwo odnaleźć tu coś dla siebie.
Trzeba również wspomnieć, że z tego miejsca roztacza się niesamowity widok na Niżne Tatry oraz dwie kotliny: Liptowska i Popradzką. Nic dziwnego że do Szczyrbskiego Jeziora o każdej porze roku przyjeżdżają tłumy turystów.

Dzieje Szczyrbskiego Jeziora rozpoczęły się w 1872 r., kiedy to w miejscu dzisiejszej osady, powstała leśniczówka. Już trzy lata później wybudowano tu pierwsze schronisko turystyczne, co miało wpływ na szybki rozwój miejscowości. Wkrótce otrzymała ona status uzdrowiska. Szczyrbskie Jezioro szczyci się również długą tradycją narciarską. Pierwsze kursy odbywały się tu już na przełomie XIX i XX wieku. Znajdują się tu duża skocznia narciarska (K120) oraz normalna K90, na których w 1970 roku rozgrywano Mistrzostwa Świata w Skokach Narciarskich.

Po II wojnie światowej funkcjonujące w słowackiej miejscowości hotele przekształcono w sanatoria. Dodatkowo, w związku z przygotowaniami do narciarskich mistrzostw świata w 1970 roku, postawiono nowe budynki, mające zabezpieczyć zaplecze noclegowe tego wydarzenia. Niezmiennie rozbudowywano również system komunikacji, czego przykładem jest słynna kolej zębata „Elektriczka”. W karty historii miejscowości Szczyrbskie Jezioro w szczególny sposób wpisał się mieszkaniec Gustáv Nedobrý, jeden z założycieli znanego klubu wspinaczkowego „JAMES”, organizator słowackiej turystyki, górskich przewodników i ratowników.

Niewątpliwie największym walorem przyrodniczym miejscowości jest Szczyrbskie Jezioro – drugie co do wielkości w słowackich Tatrach Wysokich. Jezioro to ma 19,8 ha powierzchni, 640 m długości, 600 m szerokości, zaś jego maksymalna głębokość wynosi ok. 20 m. Znajduje się na wysokości 1346 m n.p.m. u stóp Skrajnego Soliska (2093 m n.p.m.). Dookoła tego tatrzańskiego jeziora ciągnie się ścieżka rekreacyjna, przy której usytuowane są drewniane sprzęty do ćwiczeń. Istnieje również możliwość wypożyczalnia łódek przy południowym brzegu stawu.

Rejon miejscowości wiele zyskuje również zimą. Jest szczególnie atrakcyjny dla osób uprawiających sporty zimowe (PARK SNOW Štrbské Pleso). Latem osada stanowi doskonały punkt wypadowy w Tatry Słowackie. Prowadzi stąd wiele ciekawych szlaków dla osób o różnym poziomie zaawansowania (m. in. żółty na Bystrą Ławkę, niebieski do Schroniska na Solisku czy znakowana na czerwono Magistrala Tatrzańska).

Miejscowość jest oddalona o 74,2 km od Zakopanego, dojazd samochodem zajmie stąd ok. 1,30 godz. Żeby dojechać do Szczyrbskiego Jeziora należy kierować się na trasę 537, za miejscowością Belanské Kúpele trzeba ostro skręcić w prawo, nie wjeżdżać na trasę 67. Potem należy kierować się na miejscowości Stary Smokowiec i Tatrzańską Łomnicę, trzymając się trasy 537 aż do celu. Alternatywną metoda dojazdu jest wybór autobusu i elektriczki.

Dalsza podróż --> do schroniska nad Popradzkim Stawem (1 h 45 min)

Początkowo prowadzą nas szlaki żółty i czerwony, które rozdzielają się obok dawnego hotelu Helios. Podążamy czerwonym szlakiem przez las. Na wysokości 1500 m grzbiet przechodzi w obszerny taras, który przecinamy i docieramy do rozdroża na Drygancie. Czerwony szlak wiedzie przez stoki porośnięte lasem urwiskowym: limbami, świerkami i modrzewiami. Przechodzimy przez most na Mięguszowieckim Potoku, za którym ścieżka łagodnie się wznosi i dalej łączy z bitą drogą. Od rozdroża na Drygancie możemy pójść także szlakiem zielonym.

 

SCHRONISKO NAD POPRADZKIM STAWEM
Wysokość: 1494 m n.p.m.

Schronisko nad Popradzkim Stawem (słow. Popradská Chata), znajduje się nad brzegiem Popradzkiego Stawu w malowniczej Dolinie Mięguszowieckiej w słowackiej części Tatr Wysokich. Stanowi ważny węzeł komunikacyjny. Krzyżują się tu szlaki wychodzące ze Szczyrbskiego Jeziora oraz słynna Magistrala Tatrzańska.

Pierwszy budynek stanął nad brzegiem Popradzkiego Stawu w 1879 roku. Schronisko wzniesione przez Węgierskie Towarzystwo Karpackie (Karpathenverein) nosiło nazwę Majláthova Chata na cześć pomysłodawcy budowy, działacza turystycznego Béli Majlátha. W ciągu pierwszego roku funkcjonowania schronisko spłonęło. Kolejne wybudowane w tym miejscu budynki nieoficjalnie nazywano tą samą nazwą. Pierwszy z nich wzniesiono w 1881 r. Kamienny budynek podzielił los poprzedniego obiektu w 1890 r. Trzecie już z kolei schronisko stanęło nad Popradzkim Stawem w latach 1892–1897. Wzniesione zostało przez ówczesnego właściciela ziemi, Ferencza Máriássego.

W 1897 roku obszar, na którym stało schronisko, przeszedł w ręce Christiana Hohenlohe. Budynek zburzono, a na jego miejscu postawiono nowy, tym razem drewniany, który przetrwał do 1964 roku. Ostatecznie został strawiony przez pożar.

Obok pogorzeliska na początku lat 60. ubiegłego wieku powstało dzisiejsze schronisko – Popradská chata. Początkowo, będąc pod opieką Interhotel „Tatry”, dysponowało ono 110 miejscami noclegowymi. Od 1996 roku obiekt znajduje się w prywatnych rękach i prezentuje charakter raczej hotelu górskiego niż schroniska.

Całkowita liczna miejsc noclegowych wynosi 165. W ofercie są pokoje o pięciu różnych standardach, od turystycznych – bez wyposażenia, przeznaczonych dla 6-8 osób, przez wyposażone w łazienkę i TV dla 2-4 osób, po 2- i 4- osobowe apartamenty. W zależności od rodzaju pokoju za jedną noc zapłacimy tu 17 €, 23 €, 28 €, 30 € lub 40 € od osoby. Dodatkowe łóżko w pokoju to koszt 30% ceny bazowej. Nocleg dla dzieci do 3 roku życia, bez osobnego łóżka, jest darmowy, dla starszych (do 12 roku życia) schronisko oferuje 50% zniżki. Na niższą cenę mogą również liczyć grupy powyżej 15 osób – koszt noclegu jest dla nich obniżony o 10%.

Schronisko posiada restaurację. Koszt śniadania to 5 €, niepełne wyżywienie dla dorosłych 15 €, dla dzieci 6 €, natomiast pełne wyżywienie 20 €, a w przypadku dzieci 8 €. Rezerwacji można dokonać przez formularz internetowy na stronie obiektu. Przy hotelu znajduje się parking płatny 10 € za noc.

Miejsce to oferuje wiele atrakcji takich jak ścianka wspinaczkowa, pokój słowacki, bar leśny, saunę fińską, beczkę saunową Wellness i pokój dzienny. W schronisku przygotowano wiele udogodnień dla gości z dziećmi. Młodszym turystom nie zabraknie tu różnorodnej rozrywki. Dostępny jest kącik dla dzieci, plac zabaw, a zimą istnieje możliwość wypożyczenia sanek. W schronisku prowadzona jest sprzedaż i wypożyczalnia sprzętu alpinistycznego, sprzedaż bielizny termoaktywnej, gadżetów i upominków. W chacie znajduje się też bufet z drobnymi przekąskami, kantor, przechowalnia nart, taras, stół bilardowy i pingpongowy. Istnieje możliwość organizacji pracowniczych eventów oraz innych imprez towarzyskich. Schronisko oferuje także wycieczki skialpinistyczne prowadzone przez przewodników górskich.

Do schroniska nad Popradzkim Stawem można dostać się szlakiem niebieskim spod stacji elektriczki Popradské Pleso (około 1 h) lub czerwonym ( około 1 h 15 min) z miejscowości Štrbské Pleso. Celami dalszej podróży mogą być np. Rysy, Przełęcz pod Osterwą, Koprowy Wierch lub Symboliczny Cmentarz położony nieopodal Popradzkiego Stawu.

Dalsza podróż --> na Koprowy Wierch (2 h 45 min)

Spod schroniska wyruszamy niebieskim szlakiem, ścieżka biegnie wśród świerków. Z czasem drzew jest coraz mniej, pojawia się kosodrzewina. Przekraczamy Żabi Potok. Wkrótce mijamy rozwidlenie, jednak nie zmieniamy koloru oznaczeń. Od tego miejsca ścieżka jest otwarta tylko od 15 czerwca do 31 października. Przechodzimy przez Hińczowy Potok, szlak wznosi się wśród bujnej górskiej roślinności. Nieregularne zakosy prowadzą na skalny próg Doliny Hińczowej, docieramy do Wielkiego Stawu Hińczowego i stromymi zakosami wspinamy się na Koprową Przełęcz Wyżnią. Tu znajduje się kolejne rozdroże: tym razem kierujemy się czerwonymi oznaczeniami, które prowadzą nas dość stromym zboczem początkowo na lewo od krawędzi grani, później wzdłuż niej na skalisty szczyt.

 

KOPROWY WIERCH
Wysokość: 2363 m n.p.m.

Kôprovský štít wznosi się ponad dolinami Hlińską, Ciemnosmreczyńską i Hińczową. Wierzchołek wznosi się u zbiegu trzech grani. Masyw Koprowego Wierchu rozpoczyna boczną odnogę zakończoną Krywaniem. Grań odchodząca w kierunku południowo-wschodnim opada do Wyżniej Koprowej Przełęczy, natomiast grań odchodząca w kierunku północno-zachodnim, zwana Pośrednim Wierszykiem, oddziela boczne odgałęzienia Doliny Koprowej, czyli doliny Ciemnosmreczyńską i Hlińską. Od wschodu ściany Koprowego Wierchu opadają do Doliny Hińczowej. Z wierzchołka rozciąga się rozległa panorama – można stąd zobaczyć między innymi Cubrynę, Mięguszowieckie Szczyty i Rysy. Nazwa szczytu pochodzi od Doliny Koprowej. Odwiedzany był on od dawna zwłaszcza przez myśliwych. Zawitał tu także słynny poeta Kazimierz Przerwa-Tetmajer.

Dalsza podróż --> powrót tą samą trasą (3 h 05 min)