Piętra roślinności w Tatrach
Obszar Tatr jest chłodniejszy niż otaczające go regiony, ponieważ wraz ze wzrostem wysokości temperatura spada średnio o 1 st. C na każde 160 m. Takie warunki sprawiły, że w Tatrach spotkać się można zarówno z roślinnością powszechnie występującą, jak i rzadkimi okazami odpornymi na zimno i wiatr.
Regiel dolny
Najniższe piętro roślinne, rozciągające się do wysokości 1250 m n.p.m., tworzą lasy regla dolnego. Składają się na nie głównie świerki, buki i jodły, nielicznie występuje też jawor. Pasma lasów przedzielone są polanami. Jakkolwiek mozaika gatunków drzew nie jest tu urozmaicona, to można zaobserwować duże zróżnicowanie wśród kwiatów. Szafran spiski wiosną porasta doliny, tworząc piękne, fioletowe dywany. W zależności od pory roku spotykamy się tu także m.in. z kaczeńcem, pierwiosnką wyniosłą, wełnianką szerokolistną czy mieczykiem dachówkowatym.
Regiel górny
Na wysokości 1250-1500 m n.p.m. rozciąga się piętro regla górnego, stanowiące w znacznym stopniu rozrzedzoną kontynuację flory regla dolnego. Elementem charakterystycznym jest tu granica lasów regla dolnego, na której występują limba, brzoza karpacka oraz jarząb nieszypułkowy, glebę porastają mchy i paprocie, jesienią borowiki, a na granitowym podłożu rośnie borówka. Panuje tu już klimat chłodny.
Piętro kosodrzewiny
Powyżej regla górnego, na wysokości 1500-1800 m n.p.m., rozpościera się piętro kosodrzewiny, która wyżej, na piętrze hal, występuje już tylko w nielicznych grupach. Jej potrzeby dotyczące podłoża są niewielkie, pełni ona w Tatrach ważną funkcję ochrony gleby przed erozją.
Piętro hal
Pomiędzy 1800-2300 m n.p.m. znajduje się piętro hal, zwane także piętrem alpejskim. Spotkamy tu takie gatunki traw jak sit skucina (jesienią przybierająca czerwonawo-rudą barwę), mietlica skalna czy kostrzewa niska. Spomiędzy skał i traw wyglądają: sasanka alpejska, dzwonek alpejski, niezapominajka alpejska i zerwa kulista.
Piętro turni
Na ostatnim piętrze (powyżej 2300 m n.p.m.), jakim są turnie, panuje klimat zimny, co sprawia, że flora jest tu najuboższa. Nieliczne rośliny chowają się pomiędzy półkami skalnymi. Spotykamy się tu głównie z porostami, mchami i niską murawą. Z trudnymi warunkami poradziły sobie jednak też specyficzne rośliny kwitnące, takie jak lepnica bezłodygowa, starzec kraiński czy goryczka przezroczysta.
