Początkowo polana nazywała się Kościelec, ponieważ stanowiła grunt kościelny. W XVIII wieku znajdował się tu niewielki ośrodek przemysłowy: w 1783 roku Prokopowicze otworzyli tu hutę miedzi, w której przetapiano rudę pochodzącą głównie z Doliny Starorobociańskiej. Hutę miedzi przerobiono później na hutę żelaza i zakład metalurgiczny. Poza hutą na polanie znajdowały się także karczma, tartak i leśniczówka, a przy niej dwie lipy, które rosną do dziś. W leśniczówce nocowali chorzy na gruźlicę.
W 1841 roku zlikwidowano hutę, ponieważ nie przynosiła wystarczających zysków. Do tej pory stoi tam kapliczka ufundowana przez górników wydobywających rudę.
Polana była dawniej koszona i wypasana, a jeszcze w 1955 roku jej powierzchnia liczyła niemal 3,5 ha. Po włączeniu do Tatrzańskiego Parku Narodowego i zniesieniu wypasu część polany zarosła lasem – w roku 2004 jej powierzchnia była mniejsza już o 15,7%.
Szlaki z polany Stare Kościeliska