Czerwony Grzbiet odchodzi od szczytu Małołączniaka i opada w kierunku północno-zachodnim po Kobylarzowe Siodełko. Jego nazwa pochodzi od nazwy masywu Czerwonych Wierchów, zawdzięczających z kolei swoją nazwę sitowi skucinie – roślinie, która porasta ich zbocza i jesienią przyjmuje charakterystyczną, czerwonobrunatną barwę.

Część wierzchołkowa grzbietu jest stosunkowo płaska, zaś stoki pocięte są stromymi urwiskami, na których doszło do kilku śmiertelnych wypadków, gdy turyści pobłądzili podczas mgły. Czerwony Grzbiet porośnięty jest trawą; stwierdzono tu także występowanie licznych gatunków roślinności alpejskiej oraz bardzo rzadko występującej babki górskiej.

Dawniej Czerwony Grzbiet był wypasany: jego zachodnie stoki należały do Hali Upłaz, zaś wschodnie do Hali Mała Łąka. Na wysokości około 1870 m na wschodnim zboczu znajduje się Ratuszowe Źródło, z którego woda wpływa do otworu jaskini Awen. W Czerwonym Grzbiecie znajduje się łącznie kilkanaście jaskiń, wśród nich między innymi Meander w Małołąckim Siodle, Jaskinia Wyżnia Litworowa, Czerwona Studzienka i Studnia na Szlaku.

Szlaki z Czerwonego Grzbietu:
Szlak niebieski do Kobylarzowego Żlebu
Szlak niebieski na Małołączniak