Klasztor albertynów położony jest w obrębie Doliny Bystrej, w Zakopanem. Znajduje się na tzw. Śpiącej Górze, czyli zalesionych wschodnich stokach Krokwii. Za zabudowaniem klasztornym postawiono małą wiatę z ławkami, gdzie można odpocząć, a także podziwiać tatrzańskie widoki – przede wszystkim na Kasprowy Wierch – z nieco odmiennej perspektywy. Na ścianie klasztoru znajduje się tablica z sentencjami, skłaniającymi do refleksji.
Budowa zespołu klasztorno-pustelniczego na Kalatówkach rozpoczęła się w 1898 r. Teren pod budowę ofiarował hrabia Władysław Zamoyski, zaś projektem zajął się Stanisław Witkiewicz. Przedsięwzięciem kierował sam brat Albert, nazywający się naprawdę Adam Chmielowski. Górale nie tylko pomagali w budowie, ale również ofiarowali składki pieniężne na jej rzecz. W 1902 r. dzieło zostało ukończone, w związku z czym 12 sierpnia tego samego roku bracia albertyni przenieśli się do klasztoru albertynów na Śpiącej Górze, zaś nowo wzniesiony obiekt (dziś klasztor albertynek na Kalatówkach) ofiarowali siostrom albertynkom.
W 1926 r. przy pustelni na Śpiącej Górze wzniesiono kaplicę pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Zarówno klasztor, jak i kaplica zostały poświęcone przez biskupa Anatola Nowaka. Klasztor jeszcze wielokrotnie rozbudowywano pod kierownictwem brata Leona, brata Anioła i brata Bonawentury. 17 września 1977 r. doszło do pożaru, który strawił zarówno drewnianą zabudowę klasztoru, jak i kaplicy.
Do odbudowy klasztoru po pożarze przystąpiono dość szybko. W 1980 r. Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny, który został wmurowany w konstrukcję przez metropolitę krakowskiego, kardynała Franciszka Macharskiego 3 września 1983 r. Pełna odbudowa pustelni oraz kaplicy pw. św. Brata Alberta została zakończona w 1984 r. Projekt obecnego klasztoru jest dziełem Danuty Kopkowicz i Zbigniewa Śliwińskiego. Klasztor służy albertynom za pustelnię – miejsce odosobnienia, skupienia i modlitwy. Od 2004 r. odbywa się tu również trwający dwa lata nowicjat kandydatów, przygotowujących się do złożenia ślubów zakonnych.
Bezpośrednio do budynku prowadzi żółty szlak, który odchodzi od klasztoru albertynek na Kalatówkach. Podejście początkowo wiedzie lasem, następnie Szerokim Żlebem. Czas przejścia wynosi ok. 35 min. Ze Śpiącej Góry nie ma możliwości dalszej wędrówki. Należy więc wrócić tą samą drogą na początek szlaku, skąd można udać się dalej do schroniska na Hali Kondratowej, następnie zaś np. na Kondratową Przełęcz i Giewont.
Szlaki z klasztoru na Kalatówkach
Szlak niebieski i żółty do Klasztoru oo. Albertynów na Polanie Kalatówki (55 min)
