Baranie Rogi

Barnie Rogi (słow. Baranie rohy) to szczyt o szczyt o dwóch wierzchołkach wysokości 2526 m n.p.m., położony w słowackich Tatrach Wysokich.

UWAGA! MIEJSCE NIEDOSTĘPNE ZNAKOWANYM SZLAKIEM!

Baranie Rogi znajdują się nieopodal grani głównej Tatr (przechodzi przez pobliski Wyżni Barani Zwornik). Główne wierzchołki tego masywu są rozdzielone Baranią Szczerbą. Dominuje nad trzema dolinami: Czarną Jaworową, Pięciu Stawów Spiskich i Dziką. Na południe od Baranich Rogów ciągnie się potężna grań, na której znajduje się Durny Szczyt czy Łomnica. Nazwa szczytu związana jest z podobieństwem do rogów barana. Niegdysiejsi węgierscy i niemieccy mieszkańcy Spisza nazywali go jednak "Szycztem zielonego jeziora" (niem. Grünseespitze, węg. Zöld-tavi-csúcs), co miało związek z bliskością Zielonego Stawu Kieżmarskiego. Pierwsze odnotowane wejście na szczyt miało miejsce we wrześniu 1867 roku, a dokonali go ks. Józef Stolarczyk i ks. Ambroży Reformat (Tomasz Trausyl) oraz przewodnicy: Wojciech Gąsienica Kościelny, Wojciech Ślimak, Szymon Tatar starszy i Jędrzej Wala starszy. Zimą po raz pierwszy zameldował się tam duet Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko (w roku 1928). Szczyt ten zalicza się do Wielkiej Korony Tatr (jest 8. najwyższym szczytem w paśmie).