Wstępny opis:
Kasprowy Wierch (1987 m n.p.m.) to prawdopodobnie najbardziej popularny tatrzański szczyt. Głównym powodem jest słynna kolejka linowa, która wprowadza na ten szczyt nawet kilkaset tysięcy turystów w ciągu roku (zainteresowanie wspomnianą kolejką jest tak wysokie, że słynna stała się również „kolejka do kolejki”, która czasem potrafi osiągać imponujące rozmiary). Ponadto całkiem sporo osób wchodzi na Kasprowy Wierch szlakiem turystycznym, dlatego też trudno sobie wyobrazić, żeby jakiś inny tatrzański szczyt mógł „wygrać” z Kasprowym Wierchem pod względem ilości odwiedzających turystów. Innym powodem niezwykłej popularności Kasprowego Wierchu jest jego położenie w niewielkiej odległości od Zakopanego. Poza tym Kasprowy Wierch to trochę taki szczyt „celebryta” – góra, na którą „wypada” wejść lub przynajmniej wjechać tam kolejką. Warto również dodać, że to „święta” góra narciarzy, więc spory ruch turystyczny panuje tam nie tylko w sezonie letnim (choć oczywiście największy tłok zwykle przypada na sierpień).
Giewont (1894 m n.p.m.) to kolejny tatrzański szczyt „celebryta” – góra, którą „wypada” zdobyć. Giewont bardzo efektownie prezentuje się z Zakopanego, stąd też stał się jednym z „symboli” miasta i Tatr polskich. Co istotne, na Giewoncie nie ma żadnej kolejki linowej (czasem bywa tylko kolejka turystów), a na samym szczycie mamy raczej niewiele miejsca (o wiele mniej niż na Kasprowym Wierchu). W dodatku szlak turystyczny przechodzący przez kopułę szczytową Giewontu jest wąski, z utrudnionym mijaniem się. W efekcie (zwłaszcza w sezonie letnim) Giewont często bywa przetłoczony, zaś przejście przez kopułę szczytową wyraźnie zablokowane sporymi zatorami. W związku z tym Giewont, mimo swej ogromnej popularności, odwiedzany jest przez znacznie mniejszą liczbę turystów niż pobliski Kasprowy Wierch.
Przykładowe trasy:
1) Kuźnice (1000 m) -> Myślenickie Turnie (1360 m) -> Kasprowy Wierch (1987 m)
2) Kuźnice (1000 m) -> Polana Kalatówki -> Kondratowa Dolina -> Kondratowa Polana -> Dolina Małego szerokiego -> Kondracka Przełęcz (1725 m) -> Wyżnia Kondracka Przełęcz (1765 m) -> Giewont (1894 m);
Porównanie szlaków
Długość trasy:
- Wejście na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie: ok. 6,2 km
- Wejście na Giewont przez Kondratową Dolinę: ok. 5,6 km
Suma podejść (z dokładnością do 100 m):
- Wejście na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie: ok. 1000 m
- Wejście na Giewont przez Kondratową Dolinę: ok. 900 m
Przybliżony czas dojścia:
- Wejście na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie: ponad 3 godziny
- Wejście na Giewont przez Kondratową Dolinę: ok. 3 godzin
Sztuczne ułatwienia:
- Wejście na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie: brak;
- Wejście na Giewont: łańcuchy (na krótkim jednokierunkowym przejściu przez kopułę szczytową Giewontu)
Natężenie ruchu turystycznego:
- Generalnie Kasprowy Wierch odwiedzany jest przez większą liczbę turystów, jednak biorąc pod uwagę tylko wybrane przykładowe trasy, wydaje się, że większy ruch turystyczny może panować na wejściu na Giewont przez Kondratową Dolinę.
Odczuwalność tłoku:
- Większa w przypadku Giewontu (powodem niewielka ilość miejsca na szczycie, a także wąskie przejście z łańcuchami w rejonie kopuły szczytowej)
-> Uwaga! Zarówno Giewont, jak i Kasprowy Wierch warto odwiedzać rano lub wieczorem. Dzięki temu można uniknąć nadmiernego tłoku.
Subiektywne porównanie trudności:
1) Wymagania kondycyjne – trochę większe w przypadku wejścia na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie (składają się na to następujące czynniki: dłuższa trasa, większa suma podejść, wyższa wysokość n.p.m.)
2) Wymagania techniczne – obie trasy są łatwe, jednak w przypadku wejścia na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie trudno w ogóle wspominać o trudnościach technicznych, wszak ten szlak nawet zbytnio nie wymaga użycia rąk. Natomiast w przypadku wejścia na Giewont przez Kondratową Dolinę techniczne trudności występują w rejonie kopuły szczytowej na jednokierunkowym odcinku szlaku turystycznego (zarówno na wejściu, jak i na zejściu -> zejście wydaje się troszkę trudniejsze)
3) Ekspozycja – raczej większa w przypadku wejścia na Giewont
4) Zagrożenia terenowe – większe w przypadku wejścia na Giewont (śliska skała)
5) Zagrożenia burzowe – zdecydowanie większe w przypadku Giewontu – w przeciwieństwie do Kasprowego Wierchu nie ma tam schronienia, zaś duży stalowy krzyż przyciąga pioruny
Reasumując, wejście na Kasprowy Wierch przez Myślenickie Turnie można uznać za bardziej wymagające kondycyjnie, przy czym ta trasa jest bardzo łatwa technicznie. Natomiast w przypadku wejścia na Giewont mamy do czynienia z dawką trudności technicznych (na średnio łatwym poziomie), występują tam także większe zagrożenia terenowe.
