Kwiecień, maj i czerwiec to miesiące, w których te niewielkie pajęczaki uaktywniają się najbardziej. Nie bez znaczenia jest duża wilgotność powietrza, która występuje zwłaszcza po intensywnych opadach. Takie warunki najbardziej sprzyjają występowaniu kleszczy, które uwielbiają ciepłe i wilgotne miejsca.

Kleszcze najchętniej kłują pod kolanem, pomiędzy nogami, pod ramionami, w kark lub u nasady włosów. Często trudno zauważyć małego pajęczaka, gdyż podczas wkłuwania się wydziela on środek znieczulający. Najgroźniejszymi konsekwencjami ukłucia przez kleszcza są zapalenie opon mózgowych i borelioza.

Jeszcze kilka lat temu twierdzono, że na terenie TPN pasożyty te nie występują. Zgłoszenia turystów do zakopiańskich szpitali łączono z przebywaniem na Podhalu lub przywiezieniem kleszczy z rodzimych rejonów. Występowanie kleszczy w samym Tatrzańskim Parku Narodowym wydawało się jednak niewiarygodnym pomysłem. Dziś z całą pewnością nie można powiedzieć, że kleszcze nie stanowią zagrożenia w górach. Ich występowanie zanotowano m. in. w słowackich Wysokich Tatrach.

Ilość kleszczy jednak z roku na rok jednak globalnie się zwiększa, pojawiają się na większych wysokościach, których surowy klimat wcześniej uniemożliwiał występowanie tych pajęczaków. Jako przyczynę wymienia się łagodne zimy, wynikające z postępujących zmian klimatycznych. Niebezpieczne są jednak nie tyle tereny wysokogórskie, co obszary położone u stóp Tatr.

W celu ochrony, zapobiegawczo, najlepiej zainwestować w specjalne preparaty, mające na celu odstraszenie kleszczy i insektów. Kleszczy nie powinno się lekceważyć. Część z nich przenosi groźne choroby, których konsekwencje mogą ciągnąć się za nami przez długie lata, a w skrajnych przypadkach nawet być śmiertelne. Stopniowo ocieplający się klimat może spowodować warunki sprzyjające obecności tych małych pajęczaków nie tylko u stóp gór, ale również w niektórych częściach Tatr.