Dawniej nazywany Giewoncikiem szczyt leży pomiędzy dolinami Małej Łąki i Strążyską. Od Wielkiego Giewontu oddziela go szeroka Giewoncka Przełęcz, z której na północ opada Żleb Kirkora. Po stronie południowej przełęcz Siodło oddziela Mały Giewont od Siodłowej Turni, zaś od strony północno-zachodniej przełęcz Bacug oddziela szczyt od Grzybowca. W grani Małego Giewontu znajduje się pięć wybitnych turni oddzielonych od siebie przełączkami; patrząc od strony Giewonckiej Przełęczy są to kolejno Giewoncki Chłopek, Zadnia Giewoncka Baszta, Wysoka Giewoncka Baszta, Biała Giewoncka Baszta i Skrajna Giewoncka Baszta.
Mały Giewont zbudowany jest z wapieni i dolomitów, a w jego zboczach opadających do Doliny Małej Łąki znajduje się kilkanaście jaskiń, między innymi Jaskinia Śpiących Rycerzy, Dziura nad Jaskinią Śpiących Rycerzy I i Jaskinia Śpiących Rycerzy Wyżnia.
Na początku XX wieku w Małym Giewoncie znajdowały się dwa znakowane szlaki turystyczne. Jeden z nich prowadził z Małej Dolinki przez Żleb Kirkora na Giewoncką Przełęcz, zaś drugi przez Warzechę i Bacug na Siodło. Obydwa były bardzo trudne i niebezpieczne, więc je zlikwidowano. Mały Giewont nie cieszył się popularnością wśród taterników: w XIX wieku wspinali się tu Karol Potkański i Mieczysław Karłowicz, ale nie ma opisów ich przejść. Po II wojnie światowej taternicy także nie pojawiali się tu zbyt często. Obecnie cały masyw jest zamknięty dla wspinaczy.
W pobliżu Małego Giewontu:
