Chociaż tatrzańskie szczyty nie dorównują wysokością tym z Himalajów oraz Karakorum, spośród nich da się ułożyć listę, której skompletowania stanowi świetną przygodę i niezwykłe wyzwanie. Jej twórca jest Piotr Mielus, zaś opublikował ją w 1998 na łamach czasopisma „Góry”.
Według jakich kryterium dobrano listę 14 tatrzańskich wierzchołków? Otóż, zarówno jak w przypadku Korony Himalajów i Karakorum musiały być to ośmiotysięczniki. Z tym, że nie chodzi tu o osiem tysięcy metrów… ale stóp angielskich (jedna stopa = około 30 centymetrów). Ponadto każdy z takich wierzchołków musiał znajdować się ponad 100 m nad przełęczy, oddzielającą go od sąsiedniego szczytu.
Choć ta lista budzi dyskusję wśród licznych taterników (chociażby pojawia tu się kwestia przynależności Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego, któremu według pomiarów obowiązujących w momencie tworzenia listy zabrakło kilku centymetrów), to cieszy się niezmienną popularnością. Od czasu jej powstania całe rzesze miłośników Tatr podjęło się tego wyzwania, zapisując na swoje konto zdobycie 14 „ośmiotysięcznych” szczytów w najwyższych górach w całych Karpatach.
Poniżej prezentujemy Wam wszystkie szczyty Wielkiej Korony Tatr, począwszy od tych najwyższych:
- Gerlach (2655 m n.p.m)
Prawdziwy król Tatr! Najwyższy wierzchołek całego pasma cieszy się ogromną popularnością nie tylko wśród osób celujących w skompletowanie Wielkiej Korony Tatr. Prowadzą tam liczne drogi, z których najpopularniejsze wiodą tzw. Wielicką Próbą i Batyżowiecką Próbą.
- Łomnica (2634 m n.p.m)
Szczyt, który chyba zdobyć najłatwiej, a to za sprawą… kolejki tam docierającej. Miłośnicy pieszych wypraw mają jednak do dyspozycji całkiem wymagającą drogę, na której natrafimy chociażby na sztuczne ułatwienia (co nie zdarza się często w rejonach poza szlakowych).
- Lodowy Szczyt (2628 m n.p.m)
Najwyższy wierzchołek głównej grani Tatr. Tylko dla ludzi o mocnych nerwach. A to za sprawą tzw. Lodowego Konia, przez którego prowadzi najłatwiejszy wariant drogi na szczyt.
- Durny Szczyt (2623 m n.p.m)
Znajdujący się w pobliżu Łomnicy Durny Szczyt to niełatwy orzech do zgryzienia! Prowadzi tam trudna droga, która potrafi dać się we znaki nawet sprawniejszym piechurom!
- Wysoka (2560 m n.p.m)
Według wielu jest to najpiękniejszy masyw w Tatrach. Wyjście na ten szczyt bardziej wprawni mogą połączyć z wejściem na Rysy, od których Wysoką oddziela przełęcz Waga.
- Kieżmarski Szczyt (2558 m n.p.m)
Wiedzie tam trasa przez niezwykle kruchy i nieprzyjemny żleb. Strudzonych wspinaczy wynagradza jednak rewelacyjny widok na Łomnicę, od której Kieżmarski Szczyt oddziela słynna Grań Wideł.
- Kończysta (2538 m n.p.m.)
Jedna z najłatwiejszych wycieczek poza szlakowych w Tatrach. Ambitniejsi mogą spróbować wejścia na popularne Kowadło, lecz nie jest to ani łatwe, ani zbyt bezpieczne!
- Branie Rogi (2526 m n.p.m.)
Stosunkowo łatwa wycieczka, która może przynieść sporo wrażeń w postaci rewelacyjnego widoku na otoczenie Małej Zimnej Wody. W najbliższym sąsiedztwie znajdują się inne szczyty Wielkiej Korony Tatr, jak chociażby Durny Szczyt, Lodowy Szczy lub Łomnica.
- Rysy (2503 m n.p.m.)
Chciałoby się rzecz - polski akcent w Wielkiej Koronie Tatr. Niezupełnie gdyż… mowa tu o wierzchołku słowackim. Niemniej, na ten szczyt możemy wejść trudniejszym wariantem od strony Morskiego Oka. Łatwiejszy prowadzi z kolei z rejon Popradzkiego Jeziora.
Pełny opis wejścia od polskiej strony
Pełny opis wejścia od słowackiej strony
- Krywań (2494 m n.p.m.)
Symbol Słowacji poleca się przepiękną wycieczką niezwykłą drogą, wiodącym na sam szczyt! Trasa prowadzi jednym z najpopularniejszych szlaków po słowackiej stronie Tatr, stąd wybierając się na Krywań można spodziewać się większego ruchu na trasie.
- Staroleśny Szczyt (2476 m n.p.m.)
W języku słowackim zwany mniej romantycznie… „brodawką” (słow. Bradavica). Czterowierzchołkowy masyw oferuje cudowny widok na Gerlach oraz świetną wspinaczkę! Jednym z jej pierwszych zdobywców był chociażby legendarny Klimek Bachleda.
- Ganek (2462 m n.p.m.)
Wejście na ten szczyt od południa nie gwarantuje takich wrażeń jak od północy przez słynną Galerię Gankowa (jedną z największych ścian w Tatrach), ale umożliwia zaznanie wspaniałej wycieczki. Trasa jest długa i poza odpornością na ekspozycję zalecana jest naprawdę dobra kondycja.
- Sławkowski Szczyt (2452 m n.p.m.)
Długa, lecz prosta wycieczka, która przyciąga złaknionych pięknych widoków. Nie spodziewajmy się tu raczej ambitnych fragmentów do pokonania. Niemniej, sama trasa ma naprawdę dużo uroku!
- Pośrednia Grań (2443 m n.p.m.)
Najniższy, lecz według wielu najtrudniejszy szczyt Wielkiej Korony Tatr, jeśli brać pod uwagę najłatwiejsze warianty, prowadzące na szczyt. Nawet jeśli wybierzesz się drogą przez Żleb Stilla, warto zabrać ze sobą linę oraz sprzęt i umieć się nimi posługiwać.
