Na wspomniane szczyty można wejść w towarzystwie uprawnionego przewodnika lub po spełnieniu wymogów, stawianych przez TANAP (słowacki odpowiednik Tatrzańskiego Parku Narodowego). W tym drugim przypadku chodzi przede wszystkim o posiadanie certyfikatu ukończenia odpowiedniego kursu wspinaczkowego. Ponadto należy dysponować właściwym sprzętem, orientować się w topografii terenu oraz być członkiem związku alpinistycznego ze swojego kraju (w Polsce jest to np. Klub Wysokogórski). Nie można również zapomnieć o dokonaniu rejestracji on-line, zgodnie z instrukcją zamieszczoną na stronie internetowej tanap.sk. Niespełnianie tych warunków grozi otrzymaniem mandatu od służb parku narodowego.
Nasza lista propozycji na pozaszlakowe wycieczki w słowackie Tatry prezentuje się następująco:
Gerlach
Bez wątpienia numer 1. To najwyższy szczyt nie tylko Tatr, ale całych Karpat. Wznosi się na wysokość 2655 m n.p.m., tym samym zaliczając się do Korony Europy. W 1997 roku na jego szczycie postawiono metalowy krzyż. Na wierzchołek prowadzi kilka dróg. Poniżej przedstawiamy najszybszą z nich.
Łomnica
Łomnica do około 1860 roku była przez wielu uważana za najwyższy wśród tatrzańskich szczytów. Nazywano ją nawet strażnicą ziemi słowiańskiej. Teraz 2634 m n.p.m. dają jej miano drugiego najwyższego szczytu. Na jej wierzchołku stawali m.in. Stanisław Staszic, Tytus Chałubiński i Mieczysław Karłowicz.
Lodowy Szczyt
Ten szczyt powszechnie uważany za bardzo niebezpieczny - pochłonął wiele ofiar. Jego nazwa pochodzi od zalegających zlodowaciałych pól śnieżnych, szczególnie od strony północnej. Zimowe wejście na ten wierchołek, razem ze zdobyciem Łomnicy uchodzą za rekord XIX-wiecznego taternictwa.
Wysoka
Od lat uważany jest za jeden z najpiękniejszych tatrzańskich wierzchołków. Znajduje się pomiędzy masywami Rysów i Ganku, przez co jest trudno dostępny. O pięknej, rozległej panoramie z Wysokiej pisał m.in. Tytus Chałubiński. W 1955 roku gospodarze Chaty pod Wagą potajemnie umieścili na szczycie żelazny krzyż upamiętniający ofiary Tatr.
Baranie Rogi
Dwa wierzchołki rozdzielone Baranią Szczerbą i dominują nad trzema dolinami: Czarną Jaworową, Pięciu Stawów Spiskich i Dziką. Osiągają wysokość 2526 m n.p.m. Nazwa szczytu związana jest z jego kształtem – oglądanym od północnego zachodu, podobnym do baraniego łba z dwoma rogami.
