Historia
W miejscu, gdzie obecnie znajduje się schronisko w latach 1919 i 1926–1929 planowano postawić duży hotel. Poprzestanie na minimalistycznej formie jest zasługą miłośników Tatr, protestujących przeciwko takiemu pomysłowi. Do budowy przystąpiono w 1930 r., zaś sana chata powstała dzięki entuzjastycznemu zaangażowaniu wielu instytucji. Budynek otwarto 16 lipca 1933 r. Rolę pierwszego opiekuna schroniska pełnił Alojz Krupitzer (taternik, narciarz oraz przewodnik górski). Nieco później dzierżawcą został Otakar Štáfl, twórca symbolicznego Cmentarza Ofiar Tatr pod Osterwą. Od 1978 roku schroniskiem zajmuje się niegdysiejszy nosicz, Viktor Beránek.
Do gruntownego remontu chaty przystąpiono w 1978 roku. Budynek zyskał wówczas piętro. Kolejne działania wiązały się z odbudową zniszczeń poczynionych przez często schodzące tu lawiny (ostatnio w 1999 i 2001 roku). Wielokrotnie rozważano przeniesienie schroniska w teren bardziej bezpieczny, poprzestano jednak na wzmocnieniu konstrukcji. Ostatni z remontów ukończono w 2012 r.
Noclegi
Schronisko jest otwarte tylko w sezonie letnim (01.06 – 31.10). Dysponuje 30 łóżkami w sypialni na poddaszu, lecz w razie potrzeby istnieje możliwość noclegu na podłodze. Nocleg kosztuje tu 32 €. W cenie jest tylko koc - pościel pozostaje dodatkowo płatna 5 €. Członkowie różnych stowarzyszeń turystycznych lub alpinistycznych (m.in. JAMES lub Alpenverein) mogą liczyć na specjalne zniżki. W pobliżu budynku trudno o zasięg telefonii komórkowej, wobec czego obsługa preferuje SMS-y z pytaniami o nocleg. Dokonując rezerwacji, należy wysłać taką wiadomość, w treści wpisując termin, liczbę osób oraz imię i nazwisko. Wymagana jest bezzwrotny zadatek w wysokości połowy ceny. Na parterze budynku znajduje się bufet i jadalnia. Koszt śniadania (w formie szwedzkiego stołu) wynosi 7 €. W schronisku panuje przyjemny klimat, który jest zasługą ludzi opiekujących się nim. Prowadzenie chaty jest dla nich formą życiowej filozofii, stąd doświadczyć tu można prawdziwie wysokogórskiej atmosfery.
Schronisko zaopatrywane jest przez tatrzańskich nosiczy. Każdy, kto chciałby odnaleźć się w tej roli, może wnieść do chaty ładunek o wadze 5 kg, 10 kg lub w niektórych przypadkach 30 kg – do pobrania w specjalnej budce znajdującej się na początku szlaku, przy Popradzkim Stawie. Często chętnych jest tak wielu, że ładunku po prostu nie starcza dla wszystkich. Nagrodą za trud jest herbata z sokiem malinowym, którą turysta-nosicz otrzymuje u celu swojej drogi.
Dojście do schroniska i dostępne szlaki
Do schroniska można dotrzeć znakowaną kolorem czerwonym Magistralą Tatrzańską, ze Szczyrbskiego Jeziora obok Popradzkiego Stawu (schronisko), dalej niebieskim szlakiem do rozgałęzienia i następnie szlakiem czerwonym (ok. 3 h 30 min). Od polskiej strony dostaniemy się tam z Morskiego Oka przez Rysy (ok. 3 h 50 min). Schronisko jest dobrą bazą wypadową dla tych, którzy planują wspinaczkę w Dolinie Białej Wody (Ciężka Dolina, Galeria Gankowa, Rysy, a także górne partie Doliny Mięguszowieckiej i Doliny Złomisk).
Szlaki ze schroniska pod Rysami
Szlak czerwony / niebieski do schroniska nad Popradzkim Stawem (2 h 10 min)
Szlak czerwony na Rysy (55 min)
Kontakt
Adres:
Chata pod Rysmi
Strbske Pleso
059 85 Słowacja
Telefon: +421 52 442 23 14; +421 903 181 051
Strona internetowa: www.chatapodrysmi.com