Historia

Białka Tatrzańska powstała w XVII w. Poza prymitywnym rolnictwem, mieszkańcy początkowo zajmowali się głównie pasterstwem. Wieki XVIII i XIX przyniosły im kuśnierską sławę – dla Podhalan i mieszkańców Spiszu produkowali słynne, białczańskie kożuchy. W 1624 r., kiedy starostwo nowotarskie otrzymał owiany złą sławą Mikołaj Komorowski, miejscowość poszerzyła się o młyny, tartaki i hutę żelaza. Miejscowa ludność nie była jednak przychylna Komorowskiemu i jego brutalnemu sposobowi zarządzania. W 1770 r. – jeszcze przed I rozbiorem Polski – Białka Tatrzańska dostała się pod rządy węgierskie. Na swój rozkwit miejscowość musiała czekać aż do nadejścia XIX i XX w. Obecnie jest znanym i często wybieranym przez turystów ośrodkiem wypoczynkowym.

Turystyka

Trasy turystyczne wychodzące z Białki Tatrzańskiej i jej okolic prowadzą przez Kotelnicę do Gronia, przez Drogę Królewską do Czarnej Góry lub wzdłuż rzeki Białki. Okolica sprzyja wyprawom rowerowym, zaś sama rzeka nadaje się do uprawiania kajakarstwa górskiego i spływów pontonowych.

W Białce Tatrzańskiej w okresie zimowym funkcjonują liczne stacje narciarskie. Przez cały rok można korzystać z kompleksu basenów termalnych. Warto wspomnieć również o zabytkowym, drewnianym kościółku pw. św. Szymona i Judy Tadeusza, przynależnym do Szlaku Architektury Drewnianej.

Dojazd

Jadąc popularną "Zakopianką", należy odbić w Nowym Targu, kierując się w stronę ronda Jana Pawła II i skręcając w prawo. Dalej kontynuujemy podróż tą samą trasą (tj. drogą krajową 49), aż do celu.